Eerste bericht uit Brazilië
Blijf op de hoogte en volg José & Mirjam
21 Augustus 2015 | Brazilië, Betim
Lieve familie & vrienden,
Een blog over ons leven in Brazilië speciaal voor jullie.
Inmiddels is het alweer eind augustus en zijn we ruim een maand getrouwd! We kijken terug op een super mooie bruiloft en genieten ervan om getrouwd te zijn! Omdat we zo ver weg zitten en jullie niet eventjes op de koffie kunnen komen lijkt het ons goed om zo nu en dan foto's en verhalen op deze blog te zetten. Zo zijn we toch een stukje dichterbij.
De maanden voor de bruiloft.
Terugdenkend aan de periode voor de bruiloft besef ik me hoe hectisch het eigenlijk was. José was druk bezig met het bouwen van ons huis en werkte daarnaast fulltime. Ik was bezig met mijn studie, bijbaan en bruiloft voorbereidingen. Het liefste wilden we alles samen plannen en bespreken, maar met een gebrekkig internet en het tijdverschil van 5 uur was dat teveel gevraagd. Voor mij was de periode voor onze bruiloft tegelijkertijd mijn laatste periode in Nederland. Dat maakte het allemaal wat dubbel. Het voelde goed om bezig te zijn voor de bruiloft en dan uiteindelijk samen met José te zijn, maar tegelijkertijd wilde ik nog zoveel mogelijk tijd doorbrengen in Nederland met familie en vrienden. Deze mix van emoties viel ons zwaar. Toch hebben we juist in deze periode veel nieuwe dingen mogen leren en hebben we extra genoten van jullie als familie en vrienden! Onvergetelijk zijn voor ons de hulp en aandacht die jullie hadden voor José en mij, onze bruiloft en de Braziliaanse familie en gasten. Hoewel er veel te regelen viel bleven jullie verbazend energievol en bereidwillig. Onze dank daarvoor valt niet in woorden uit te drukken. Maar weet dat we deze liefde als een geweldig geschenk in ons hart koesteren!
15 juni 2015
Eindelijk was het dan zover. Ik werd thuis opgehaald door mijn knappe bruidegom in een Ford Mustang. Wat een mooi moment! Vervolgens reden we met Ben en Suzanne, onze fotografen, door naar Schiphol voor de fotoreportage. Daar aangekomen drong het pas echt tot ons door dat we deze dag een prachtig bruidspaar vormden. De fotomomenten op Schiphol met de reacties en felicitaties van de vele mensen daar lieten ons stralen. Na Schiphol hebben we nog wat foto's genomen bij het natuurgebied vlak bij papa's huis om vervolgens in het bootje te stappen aan de overkant van de plas. Door de zachte regen voeren we naar de overkant waar de familie ons met belleblaas op stond te wachten. Leuk! Na een lunch in de Ruif was de huwelijksbevestiging in de kerk. Het voelde zo bijzonder om de kerk binnen te lopen en daar zoveel familie en vrienden te zien zitten! Het was voor ons een voorrecht dat jullie er allemaal bij wilden en konden zijn. De dienst geleid door ds. Vogelaar en met Ruben als organist was een mooi gebeuren. Dankbaar en bevoorrecht zijn we voor de zegen van God die we mochten ontvangen over ons huwelijk! We bidden dat we ook tot zegen zullen zijn.
Na afloop van de kerkdienst hadden we een moment van koffie & gebak bij papa in de tuin. Fijn om daar felicitaties in ontvangst te nemen en tegelijkertijd te genieten van de heerlijke zelfgemaakte taarten die prachtig stonden op de taartenstandaard van Roos-Marijn! Rond etenstijd reden wij in onze 'showauto' naar Leiderdorp. Veel bekijks, maar vooral heel fijn om even een moment te hebben om met z'n tweeën te zijn. Eenmaal aangekomen op Hoeve Dijkzicht stond daar een heerlijke diner klaar en konden we samen met familie en vrienden van de maaltijd genieten. Als toetje nog Braziliaans ijs van Roberto en een receptie met veel (oude) bekenden. Toen de receptiegasten het terrein hadden verlaten was het tijd voor de feestavond. We hebben genoten van de grappige foto's, verhalen en (toneel)spelen! En natuurlijk was ik trots op mijn man dat hij mij zo goed kent en dat liet blijken in het familie spel! Al die mooie momenten en lieve woorden ontroerden ons. Met het terugdenken aan de geweldige mensen die wij in Nederland hebben en waar we zoveel mee hebben gedeeld deed het besef van 'ver weg gaan wonen' extra pijn. Tijdens het filmpje van Léanne braken bij mij de tranen door en wist ik dat het moment van afscheid nemen dichtbij was. Wij bewonderen jullie voor de liefde en openheid die jullie lieten zien op onze bruiloft en we zijn heel blij om jullie als onze familie en vrienden te hebben! Dank jullie voor de knuffels gemengd met tranen, het deed zeer maar ook goed. Daarbij was het geen definitief afscheid, God zij dank! We hopen jullie nog heel vaak te zien en te horen, of dat nu in Brazilië zal zijn of in Nederland. In alles mogen we kracht ontvangen door het geloof. In Christus voelen we ons met jullie verbonden en in gebed zijn we nabij.
Rond middernacht bracht Job ons naar ons luxe hotel in Amsterdam. Heerlijk om daar, eindelijk helemaal samen, terug te kijken op een onvergetelijke dag en te genieten van onze huwelijksnacht. Voor ons voelde het dagje in Amsterdam als een honeymoon in het klein. We genoten van het prachtige weer in het Vondelpark en van het Amsterdamse centrum. Diezelfde avond zijn we nog uit eten gegaan met Job & Ingrid. Een mooie afsluiter van ons verblijf in Nederland!
Donderdagavond stonden we weer bij mama op de stoep om onze laatste koffers in te pakken en de volgende dag bracht Thirza ons in alle vroegte naar Schiphol. Het wegslikken van de laatste tranen duurde tot in Parijs waar we onze eerste tussenstop hadden. Eindelijk hebben we deze lange reis naar Brazilië samen kunnen maken! Van Amsterdam naar Parijs, van Parijs naar Sao Paulo en van Sao Paulo naar Belo Horizonte, totdat we vrijdagavond in een Braziliaans hotel waren beland.
Zaterdag 18 juli was het moment van het 'thuis' komen. Een gek gezicht voor mij: het huis van José z'n ouders met een extra verdieping! Ik kon niet wachten om ons huis te zien en stond te popelen om naar binnen te gaan. Ons huis zag er nog mooier uit dan op de foto's en voelde ruim aan. Wat ons wel gelijk duidelijk werd is dat er in de dagen dat José in NL was er niets gebeurd was in het huis. Zo ontbraken er nog aardig wat ramen en deuren en waren zowel de keuken als de badkamer nog niet klaar voor gebruik. We voelden teleurstelling en moesten wennen aan het idee om de komende tijd nog in het huis van José z'n ouders te wonen. Omdat er nog zoveel moest gebeuren en voor José het gewone werkleven weer was begonnen, hebben we en aantal onrustige weken gehad waarin er veel moest worden gekocht, geïnstalleerd en gepland. Na ruim 3 weken hebben we ons huis 'bewoonbaar' verklaard en zijn we 'verhuisd'. Nu wonen we precies 1 week in ons eigen huis. Een totaal ander leven dan de 3 weken 'beneden' in het huis van José z'n ouders. Over hoe ons huis en ons leven er nu uitziet later meer!
Heel veel liefs en groetjes uit het altijd zonnige Brazilië!
José & Mirjam
De volgende keer: foto's en verhalen over het leven in ons huis.
Een blog over ons leven in Brazilië speciaal voor jullie.
Inmiddels is het alweer eind augustus en zijn we ruim een maand getrouwd! We kijken terug op een super mooie bruiloft en genieten ervan om getrouwd te zijn! Omdat we zo ver weg zitten en jullie niet eventjes op de koffie kunnen komen lijkt het ons goed om zo nu en dan foto's en verhalen op deze blog te zetten. Zo zijn we toch een stukje dichterbij.
De maanden voor de bruiloft.
Terugdenkend aan de periode voor de bruiloft besef ik me hoe hectisch het eigenlijk was. José was druk bezig met het bouwen van ons huis en werkte daarnaast fulltime. Ik was bezig met mijn studie, bijbaan en bruiloft voorbereidingen. Het liefste wilden we alles samen plannen en bespreken, maar met een gebrekkig internet en het tijdverschil van 5 uur was dat teveel gevraagd. Voor mij was de periode voor onze bruiloft tegelijkertijd mijn laatste periode in Nederland. Dat maakte het allemaal wat dubbel. Het voelde goed om bezig te zijn voor de bruiloft en dan uiteindelijk samen met José te zijn, maar tegelijkertijd wilde ik nog zoveel mogelijk tijd doorbrengen in Nederland met familie en vrienden. Deze mix van emoties viel ons zwaar. Toch hebben we juist in deze periode veel nieuwe dingen mogen leren en hebben we extra genoten van jullie als familie en vrienden! Onvergetelijk zijn voor ons de hulp en aandacht die jullie hadden voor José en mij, onze bruiloft en de Braziliaanse familie en gasten. Hoewel er veel te regelen viel bleven jullie verbazend energievol en bereidwillig. Onze dank daarvoor valt niet in woorden uit te drukken. Maar weet dat we deze liefde als een geweldig geschenk in ons hart koesteren!
15 juni 2015
Eindelijk was het dan zover. Ik werd thuis opgehaald door mijn knappe bruidegom in een Ford Mustang. Wat een mooi moment! Vervolgens reden we met Ben en Suzanne, onze fotografen, door naar Schiphol voor de fotoreportage. Daar aangekomen drong het pas echt tot ons door dat we deze dag een prachtig bruidspaar vormden. De fotomomenten op Schiphol met de reacties en felicitaties van de vele mensen daar lieten ons stralen. Na Schiphol hebben we nog wat foto's genomen bij het natuurgebied vlak bij papa's huis om vervolgens in het bootje te stappen aan de overkant van de plas. Door de zachte regen voeren we naar de overkant waar de familie ons met belleblaas op stond te wachten. Leuk! Na een lunch in de Ruif was de huwelijksbevestiging in de kerk. Het voelde zo bijzonder om de kerk binnen te lopen en daar zoveel familie en vrienden te zien zitten! Het was voor ons een voorrecht dat jullie er allemaal bij wilden en konden zijn. De dienst geleid door ds. Vogelaar en met Ruben als organist was een mooi gebeuren. Dankbaar en bevoorrecht zijn we voor de zegen van God die we mochten ontvangen over ons huwelijk! We bidden dat we ook tot zegen zullen zijn.
Na afloop van de kerkdienst hadden we een moment van koffie & gebak bij papa in de tuin. Fijn om daar felicitaties in ontvangst te nemen en tegelijkertijd te genieten van de heerlijke zelfgemaakte taarten die prachtig stonden op de taartenstandaard van Roos-Marijn! Rond etenstijd reden wij in onze 'showauto' naar Leiderdorp. Veel bekijks, maar vooral heel fijn om even een moment te hebben om met z'n tweeën te zijn. Eenmaal aangekomen op Hoeve Dijkzicht stond daar een heerlijke diner klaar en konden we samen met familie en vrienden van de maaltijd genieten. Als toetje nog Braziliaans ijs van Roberto en een receptie met veel (oude) bekenden. Toen de receptiegasten het terrein hadden verlaten was het tijd voor de feestavond. We hebben genoten van de grappige foto's, verhalen en (toneel)spelen! En natuurlijk was ik trots op mijn man dat hij mij zo goed kent en dat liet blijken in het familie spel! Al die mooie momenten en lieve woorden ontroerden ons. Met het terugdenken aan de geweldige mensen die wij in Nederland hebben en waar we zoveel mee hebben gedeeld deed het besef van 'ver weg gaan wonen' extra pijn. Tijdens het filmpje van Léanne braken bij mij de tranen door en wist ik dat het moment van afscheid nemen dichtbij was. Wij bewonderen jullie voor de liefde en openheid die jullie lieten zien op onze bruiloft en we zijn heel blij om jullie als onze familie en vrienden te hebben! Dank jullie voor de knuffels gemengd met tranen, het deed zeer maar ook goed. Daarbij was het geen definitief afscheid, God zij dank! We hopen jullie nog heel vaak te zien en te horen, of dat nu in Brazilië zal zijn of in Nederland. In alles mogen we kracht ontvangen door het geloof. In Christus voelen we ons met jullie verbonden en in gebed zijn we nabij.
Rond middernacht bracht Job ons naar ons luxe hotel in Amsterdam. Heerlijk om daar, eindelijk helemaal samen, terug te kijken op een onvergetelijke dag en te genieten van onze huwelijksnacht. Voor ons voelde het dagje in Amsterdam als een honeymoon in het klein. We genoten van het prachtige weer in het Vondelpark en van het Amsterdamse centrum. Diezelfde avond zijn we nog uit eten gegaan met Job & Ingrid. Een mooie afsluiter van ons verblijf in Nederland!
Donderdagavond stonden we weer bij mama op de stoep om onze laatste koffers in te pakken en de volgende dag bracht Thirza ons in alle vroegte naar Schiphol. Het wegslikken van de laatste tranen duurde tot in Parijs waar we onze eerste tussenstop hadden. Eindelijk hebben we deze lange reis naar Brazilië samen kunnen maken! Van Amsterdam naar Parijs, van Parijs naar Sao Paulo en van Sao Paulo naar Belo Horizonte, totdat we vrijdagavond in een Braziliaans hotel waren beland.
Zaterdag 18 juli was het moment van het 'thuis' komen. Een gek gezicht voor mij: het huis van José z'n ouders met een extra verdieping! Ik kon niet wachten om ons huis te zien en stond te popelen om naar binnen te gaan. Ons huis zag er nog mooier uit dan op de foto's en voelde ruim aan. Wat ons wel gelijk duidelijk werd is dat er in de dagen dat José in NL was er niets gebeurd was in het huis. Zo ontbraken er nog aardig wat ramen en deuren en waren zowel de keuken als de badkamer nog niet klaar voor gebruik. We voelden teleurstelling en moesten wennen aan het idee om de komende tijd nog in het huis van José z'n ouders te wonen. Omdat er nog zoveel moest gebeuren en voor José het gewone werkleven weer was begonnen, hebben we en aantal onrustige weken gehad waarin er veel moest worden gekocht, geïnstalleerd en gepland. Na ruim 3 weken hebben we ons huis 'bewoonbaar' verklaard en zijn we 'verhuisd'. Nu wonen we precies 1 week in ons eigen huis. Een totaal ander leven dan de 3 weken 'beneden' in het huis van José z'n ouders. Over hoe ons huis en ons leven er nu uitziet later meer!
Heel veel liefs en groetjes uit het altijd zonnige Brazilië!
José & Mirjam
De volgende keer: foto's en verhalen over het leven in ons huis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
