Februari 2016 Brazilië
Blijf op de hoogte en volg José & Mirjam
09 Maart 2016 | Brazilië, Betim
Lieve familie & vrienden,
Het is weer hoog tijd voor de maandelijkse update. Het voelt alsof de afgelopen maand voorbij is gevlogen. Dat zal voor jullie niet anders zijn denk ik. Vaak denken we aan jullie. Hoe zou het ze vergaan in Nederland (+Moldavië & Kenia)? Zouden de kleinsten al weer veel gegroeid zijn? Is er veel te merken van de vluchtelingencrisis? Is er veel veranderd in de afgelopen zeven maanden? Daar gaan we binnenkort achter komen.. Afgelopen week hebben we namelijk een ticket kunnen boeken naar Nederland. We komen rond de meivakantie naar Nederland (30 april t/m 17 mei) en daar zien we echt heel erg naar uit!!
Mijn studie theologie had ik deze eerste maanden in Brazilië op stand-by gezet. Bewust om niet in de stress te schieten en genoeg tijd te hebben om vertrouwd te raken met de taal en het land. Inmiddels ben ik weer begonnen met plannen maken. Zo had ik een gesprek bij de zendingsorganisatie waar ik afgelopen maand over schreef. Het gesprek was goed, maar zij konden mij helaas geen afstudeerplek bieden. Daar ben ik dus nog steeds naar op zoek. Aanstaande donderdag heb ik weer een gesprek gepland staan bij de moederkerk van onze eigen kerk. Wellicht dat zij mij verder kunnen helpen. Het fijne van deze gesprekken is dat ik zo meer te weten kom over de manier waarop christelijke organisaties en kerken te werk gaan in Brazilië en dat ik nooit met lege handen naar huis wordt gestuurd. Elke keer ben ik weer wat contactgegevens en aanbevelingen rijker. Daar kan ik dan weer verder mee.
De kerk waar we bij betrokken zijn voelt steeds meer als ‘thuis’ voor ons. Het is een hechte groep mensen die in september dit jaar is begonnen met een nieuwe gemeente in Betim, genaamd: Presbyteriaanse kerk van Betim. Een kerkgebouw hebben we nog niet dus komen we bij elkaar in de garage van een gemeentelid. Inmiddels wordt er ook geklust aan een eigen kerkgebouw, die staat in de wijk van de Heilige Geest. Wel zo toepasselijk. Naast de verantwoordelijkheid voor de tieners van de kerk leiden we op vrijdagavond een Bijbelstudiegroep bij ons in de straat. Het is motiverend om te zien hoeveel inzet en liefde mensen hebben om deze jonge gemeente te laten uitgroeien tot een sterke gemeenschap. We zijn dankbaar daar deel van uit te mogen maken. De moederkerk is trouwens Oitava Igreja in Belo Horizonte, mocht je het leuk vinden dan hier de link naar hun website (..).
José werkt nog steeds voor een groot telecombedrijf in het centrum van Belo Horizonte. We hopen dat er voor hem een goed aanbod zal komen voor een andere baan, waar hij meer ervaring op kan doen. Op dit moment is die kans echter klein gezien de slechte economische situatie waar Brazilië in verkeert. We houden alle opties open en bidden om Gods leiding.
Inmiddels ben ik wel geslaagd voor de medische en psychologische tests die ik moest maken om mijn Braziliaanse rijbewijs aan te vragen. Na minuten lang verticale en horizontale streepjes trekken op een blank vel papier, de verschillen zoeken tussen rijen van talloze symbooltjes, een ogentest, een gehoortest en een interview was ik door. Maar we zijn er nog niet helemaal. Nu nog wachten tot het rijbewijs door de brievenbus valt. En dat zal ongetwijfeld nog wel even duren.
Nog drie weken en dan begint mijn ‘Cursus Portugees voor Buitenlanders’. Ik weet inmiddels waar het is aangezien ik een niveautest moest maken. Vol verwachting om alvast wat andere buitenlanders te ontmoeten en daar Engels mee te praten zocht in naar het juiste lokaal. Van een afstandje werd me al duidelijk dat dit niet helemaal zo zou zijn als ik had verwacht. Voor het lokaal bevond zich een grote groep Spaans sprekende studenten en één chinees. Dat was het dan. Enigszins teleurgesteld begon ik aan de test. Tien pagina’s lang, volledig in het Portugees inclusief heel veel grammatica. Mijn geluk was dat er ook een audio gedeelte en een spreek gedeelte was. Na zeven maanden Brazilië kan ik namelijk veel begrijpen en me ook aardig verstaanbaar maken in het Portugees. Qua grammatica valt er echter nog een hoop te leren. Met mijn score ben ik ingedeeld in het midden van de Portugees cursus: Intermediar 1. Ik heb zin om te beginnen! Volgens mij is 29 maart de eerste lesdag.
Wat verder het onderwerp van de dag is hier in Brazilië?
De economisch crisis. Dagelijks duizenden ontslagen. Stijgende werkeloosheid. / De strijd tegen de mug. Voorkomen en genezen. Het zika-virus, dengue. / Onderzoek naar voormalig president Lula. Het grootste corruptieschandaal ooit. / Geweldsincidenten. Overvallen. Angst onder de bevolking.
Niet heel opbeurend dus. De vele gesprekken over het geweld jagen ons soms angst aan. Maar met angst valt niet te leven. Dus bidden we hierin om rust en vrede. We hebben immers iemand die over ons waakt. Weet dat we het goed maken en maakt u zich niet bezorgd om ons, maar laat al uw verlangen met bidden en smeken bekend worden bij God.
Veel liefs van ons!
PS: de foto's volgen nog.
José & Mirjam
Het is weer hoog tijd voor de maandelijkse update. Het voelt alsof de afgelopen maand voorbij is gevlogen. Dat zal voor jullie niet anders zijn denk ik. Vaak denken we aan jullie. Hoe zou het ze vergaan in Nederland (+Moldavië & Kenia)? Zouden de kleinsten al weer veel gegroeid zijn? Is er veel te merken van de vluchtelingencrisis? Is er veel veranderd in de afgelopen zeven maanden? Daar gaan we binnenkort achter komen.. Afgelopen week hebben we namelijk een ticket kunnen boeken naar Nederland. We komen rond de meivakantie naar Nederland (30 april t/m 17 mei) en daar zien we echt heel erg naar uit!!
Mijn studie theologie had ik deze eerste maanden in Brazilië op stand-by gezet. Bewust om niet in de stress te schieten en genoeg tijd te hebben om vertrouwd te raken met de taal en het land. Inmiddels ben ik weer begonnen met plannen maken. Zo had ik een gesprek bij de zendingsorganisatie waar ik afgelopen maand over schreef. Het gesprek was goed, maar zij konden mij helaas geen afstudeerplek bieden. Daar ben ik dus nog steeds naar op zoek. Aanstaande donderdag heb ik weer een gesprek gepland staan bij de moederkerk van onze eigen kerk. Wellicht dat zij mij verder kunnen helpen. Het fijne van deze gesprekken is dat ik zo meer te weten kom over de manier waarop christelijke organisaties en kerken te werk gaan in Brazilië en dat ik nooit met lege handen naar huis wordt gestuurd. Elke keer ben ik weer wat contactgegevens en aanbevelingen rijker. Daar kan ik dan weer verder mee.
De kerk waar we bij betrokken zijn voelt steeds meer als ‘thuis’ voor ons. Het is een hechte groep mensen die in september dit jaar is begonnen met een nieuwe gemeente in Betim, genaamd: Presbyteriaanse kerk van Betim. Een kerkgebouw hebben we nog niet dus komen we bij elkaar in de garage van een gemeentelid. Inmiddels wordt er ook geklust aan een eigen kerkgebouw, die staat in de wijk van de Heilige Geest. Wel zo toepasselijk. Naast de verantwoordelijkheid voor de tieners van de kerk leiden we op vrijdagavond een Bijbelstudiegroep bij ons in de straat. Het is motiverend om te zien hoeveel inzet en liefde mensen hebben om deze jonge gemeente te laten uitgroeien tot een sterke gemeenschap. We zijn dankbaar daar deel van uit te mogen maken. De moederkerk is trouwens Oitava Igreja in Belo Horizonte, mocht je het leuk vinden dan hier de link naar hun website (..).
José werkt nog steeds voor een groot telecombedrijf in het centrum van Belo Horizonte. We hopen dat er voor hem een goed aanbod zal komen voor een andere baan, waar hij meer ervaring op kan doen. Op dit moment is die kans echter klein gezien de slechte economische situatie waar Brazilië in verkeert. We houden alle opties open en bidden om Gods leiding.
Inmiddels ben ik wel geslaagd voor de medische en psychologische tests die ik moest maken om mijn Braziliaanse rijbewijs aan te vragen. Na minuten lang verticale en horizontale streepjes trekken op een blank vel papier, de verschillen zoeken tussen rijen van talloze symbooltjes, een ogentest, een gehoortest en een interview was ik door. Maar we zijn er nog niet helemaal. Nu nog wachten tot het rijbewijs door de brievenbus valt. En dat zal ongetwijfeld nog wel even duren.
Nog drie weken en dan begint mijn ‘Cursus Portugees voor Buitenlanders’. Ik weet inmiddels waar het is aangezien ik een niveautest moest maken. Vol verwachting om alvast wat andere buitenlanders te ontmoeten en daar Engels mee te praten zocht in naar het juiste lokaal. Van een afstandje werd me al duidelijk dat dit niet helemaal zo zou zijn als ik had verwacht. Voor het lokaal bevond zich een grote groep Spaans sprekende studenten en één chinees. Dat was het dan. Enigszins teleurgesteld begon ik aan de test. Tien pagina’s lang, volledig in het Portugees inclusief heel veel grammatica. Mijn geluk was dat er ook een audio gedeelte en een spreek gedeelte was. Na zeven maanden Brazilië kan ik namelijk veel begrijpen en me ook aardig verstaanbaar maken in het Portugees. Qua grammatica valt er echter nog een hoop te leren. Met mijn score ben ik ingedeeld in het midden van de Portugees cursus: Intermediar 1. Ik heb zin om te beginnen! Volgens mij is 29 maart de eerste lesdag.
Wat verder het onderwerp van de dag is hier in Brazilië?
De economisch crisis. Dagelijks duizenden ontslagen. Stijgende werkeloosheid. / De strijd tegen de mug. Voorkomen en genezen. Het zika-virus, dengue. / Onderzoek naar voormalig president Lula. Het grootste corruptieschandaal ooit. / Geweldsincidenten. Overvallen. Angst onder de bevolking.
Niet heel opbeurend dus. De vele gesprekken over het geweld jagen ons soms angst aan. Maar met angst valt niet te leven. Dus bidden we hierin om rust en vrede. We hebben immers iemand die over ons waakt. Weet dat we het goed maken en maakt u zich niet bezorgd om ons, maar laat al uw verlangen met bidden en smeken bekend worden bij God.
Veel liefs van ons!
PS: de foto's volgen nog.
José & Mirjam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
